ارایه یک مدل فازی برای اندازه‌گیری رضایت شغلی اساتید دانشگاه

چکیده

هدف: با وجود مطالعات فراوان در زمینه اندازه‌گیری رضایت شغلی، اغلب ابزارهای سنجش موجود بر پایه نظریه‌های خاص تدوین شده و ضعف‌های موجود در مدل‌های آماری و ریاضی در مواجهه با متغیرهای زبانی نادیده گرفته شده است. این پژوهش با هدف ارایه مدلی جامع و ترکیبی برای تحلیل ابعاد و شاخص‌های رضایت شغلی اساتید انجام شده است.

روش‌شناسی پژوهش: در این پژوهش، با استفاده از پارادایم ترکیبی مبتنی بر نظریه دو عاملی هرزبرگ، سلسله‌مراتب نیازهای مازلو، مقیاس اسپکتر و ترز، و همچنین نظریه‌های امید و کامروایی، سنجه‌ها و شاخص‌های رضایت شغلی تعیین گردید. سپس متغیرهای اولیه در قالب ابعاد، مؤلفه‌ها و شاخص‌ها دسته‌بندی شدند. برای تحلیل، از سیستم‌های استنتاج فازی به روش استلزام ممدانی با توابع عضویت مثلثی در محیط نرم‌افزار MATLAB استفاده شد و یک مدل سه‌مرحله‌ای طراحی گردید.

یافته‌ها: مدل طراحی‌شده امکان تحلیل هم‌زمان میزان اهمیت، سطح رضایت و رتبه شاخص‌های تاثیرگذار بر رضایت شغلی اساتید را فراهم ساخت. نتایج نشان داد که رویکرد فازی می‌تواند نارسایی‌های مدل‌های کلاسیک آماری در برخورد با متغیرهای زبانی را برطرف کرده و تصویری دقیق‌تر از اولویت‌ها و نیازهای شغلی ارایه دهد.

اصالت/ارزش افزوده علمی: مدل فازی سه‌مرحله‌ای ارایه ‌شده می‌تواند به‌عنوان ابزاری کارآمد برای تحلیل و بهبود رضایت شغلی مورد استفاده مدیران آموزشی و سیاست‌گذاران قرار گیرد و مبنای توسعه مطالعات آتی در حوزه منابع انسانی باشد.