بررسی رابطه میان سبک تدریس استادان و مشارکت اجتماعی محصلان در پوهنتون بامیان

نویسندگان

  • محمد تقی تقدسی * گروه جامعه‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، واحد پوهنتون بامیان، بامیان، افغانستان. https://orcid.org/0000-0002-0965-5033
  • رمضان احمدی گروه جامعه‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، واحد پوهنتون بامیان، بامیان، افغانستان. https://orcid.org/0000-0002-8299-7080
  • محمد رضا اکبری گروه جامعه‌شناسی، دانشکده علوم اجتماعی، واحد پوهنتون بامیان، بامیان، افغانستان. https://orcid.org/0009-0004-3452-2701

https://doi.org/10.48313/asemel.v2i2.74

چکیده

هدف: هدف این تحقیق بررسی تاثیر سبک‌های تدریس استادان بر مشارکت اجتماعی محصلان پوهنتون بامیان بود. فرضیه اصلی پژوهش بر وجود رابطه معنادار میان سبک‌های تدریس (سنتی، مشارکتی، تحقیق ‌محور و پروژه‌ محور) و مشارکت اجتماعی محصلان استوار بود.

روش‌شناسی پژوهش: این پژوهش از نوع کمی، توصیفی–تحلیلی و مبتنی بر داده‌های پیمایشی بود. جامعه آماری شامل ۳۷۸۲ محصل و حجم نمونه ۳۵۶ نفر بود که با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند. داده‌ها از طریق پرسشنامه بسته پاسخ گردآوری و با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شد.

یافته‎‌‌‌‌ها: نتایج نشان داد سبک‌های مشارکتی، تحقیق ‌محور و پروژه‌ محور رابطه مثبت و معناداری با مشارکت اجتماعی محصلان دارند، در حالی‌که سبک سنتی فاقد رابطه معنادار است. همچنین، سبک پروژه‌ محور بیشترین قدرت پیش‌بینی را در مدل رگرسیونی داشت.

اصالت/ارزش افزوده علمی: یافته‌ها حاکی از آن است که بهره‌گیری از شیوه‌های تدریس فعال می‌تواند به‌طور معناداری موجب ارتقای مشارکت اجتماعی محصلان در محیط‌های پوهنتونی شود و به‌عنوان یک راهبرد آموزشی موثر موردتوجه قرار گیرد.

کلمات کلیدی:

سبک تدریس، مشارکت اجتماعی، پوهنتون بامیان، آموزش فعال، تحلیل رگرسیون

مراجع

  1. [1] Matthews, K. E., Andrews, V., & Adams, P. (2011). Social learning spaces and student engagement. Higher education research & development, 30(2), 105–120. https://doi.org/10.1080/07294360.2010.512629

  2. [2] Sá, M. J. (2023). Student academic and social engagement in the life of the academy—a lever for retention and persistence in higher education. Education sciences, 13(3), 269. https://doi.org/10.3390/educsci13030269

  3. [3] Trowler, V. (2010). Student engagement literature review. The higher education academy, 11(1), 1–15. https://www.improvingthestudentexperience.com/wp-content/uploads/library/UG_documents/StudentEngagementLiteratureReview_2010.pdf

  4. [4] Xerri, M. J., Radford, K., & Shacklock, K. (2018). Student engagement in academic activities: A social support perspective. Higher education, 75(4), 589–605. https://doi.org/10.1007/s10734-017-0162-9

  5. [5] B, A. N., Ghaffar Shoja N, H, H. B., & H., J. (2015). Relationship between teaching styles of faculty members and social adjustment of medical students. Education strategies in medical sciences, 8(1), 15–19. https://edcbmj.ir/article-1-729-en.html

  6. [6] McLaughlin, L. D. (1996). Teaching with style: A practical guide to enhancing learning by understanding and teaching learning styles. Journal of instructional psychology, 23(4), 319. https://www.proquest.com/openview/ef9ad8874b9a341292df2a52d3bd96e5/1?pq-origsite=gscholar&cbl=2029838

  7. [7] Zepke, N., & Leach, L. (2010). Improving student engagement: Ten proposals for action. Active learning in higher education, 11(3), 167–177. https://doi.org/10.1177/1469787410379680

  8. [8] Kuh, G. D. (2009). What student affairs professionals need to know about student engagement. Journal of college student development, 50(6), 683–706. https://doi.org/10.1353/csd.0.0099

  9. [9] Thomas, J. W. (2000). A review of research on project-based learning. The Autodesk Foundation. http://www.autodesk.com/foundation/

چاپ شده

2025-09-14

ارجاع به مقاله

تقدسی م. ت. ., احمدی ر. ., & اکبری م. ر. . (2025). بررسی رابطه میان سبک تدریس استادان و مشارکت اجتماعی محصلان در پوهنتون بامیان. مطالعات کاربردی در مدیریت آموزشی و یادگیری الکترونیکی, 2(2), 63-73. https://doi.org/10.48313/asemel.v2i2.74

مقالات مشابه

##common.pagination##

همچنین برای این مقاله می‌توانید شروع جستجوی پیشرفته مقالات مشابه.